~ Συγγραφέας: Κάρλος Ρουίθ Θαφόν,
~ Εκδόσεις Ψυχογιός
“Θυμάμαι ακόμη εκείνο το ξημέρωμα που ο πατέρας μου με πήγε για πρώτη φορά να επισκεφτώ το Κοιμητήριο των Λησμονημένων Βιβλίων…”
Αυτά είναι τα πρώτα λόγια που επιλέγει ο Θαφόν να δώσει στον αφηγητή και ήρωά του , τον Ντανιέλ, και να ανοίξει την αυλαία της Σκιάς του Ανέμου.
Στο Κοιμητήριο ,λοιπόν, που στην ουσία είναι μια απόκοσμη βιβλιοθήκη – λαβύρινθος, ο Ντανιέλ,το δεκάχρονο τότε αγόρι, “ξετρυπώνει” ένα βιβλίο ομότιτλο με αυτό που κρατά στα χέρια του ο αναγνώστης (!) Συγγραφέας του ο Χουλιάν Καράξ.
Μαγεμένος ο μικρός από το βιβλίο (“…λίγα πράγματα σημαδεύουν έναν αναγνώστη όσο το πρώτο βιβλίο που βρίσκει στ’ αλήθεια το δρόμο ως την καρδιά του”) αποφασίζει να διαβάσει κι άλλα έργα του ίδιου συγγραφέα, αλλά γρήγορα ανακαλύπτει ότι είναι δυσεύρετα, ενώ ο ίδιος ο Καράξ εξαφανισμένος. Το ζοφερό πέπλο που καλύπτει την ιστορία της ζωής του συγγραφέα όλο και μεγαλώνει, αφού αποδεικνύεται ότι πέρα από σκοτεινό παρελθόν έχει και πολλούς εχθρούς στο παρόν. Δεινότερος από όλους κάποιος που προσπαθεί να εντοπίσει απεγνωσμένα όλα τα εναπομείναντα αντίτυπά του για να τα κάψει…(!)
Ο Ντανιέλ ,όμως, φαίνεται αποφασισμένος να βρει την άκρη του νήματος…και δεν θα σταθεί ικανός να τον σταματήσει ούτε ο ίδιος ο Θάνατος!
Για να περιγράψω την αίσθηση που μου δημιουργήθηκε διαβάζοντας το βιβλίο, θα δανειστώ τα λόγια του Ντανιέλ και θα πω ότι μου θύμισε “εκείνες τις ρωσικές κούκλες που μέσα τους βρίσκει κανείς αμέτρητες μινιατούρες-αντίτυπα του ίδιου τους του εαυτού”! Ιστορίες μέσα στις ιστορίες με μηνύματα κοινωνικο-πολιτικά, στοιχεία ιστορικά και κίνητρα ερωτικά…κι όλα αυτά με φόντο τη Βαρκελώνη του περασμένου αιώνα.
Δυο πράγματα ζήλεψα όσο τίποτα σ’ αυτό το βιβλίο: α)Τη μαγική πένα του Θαφόν με τις πλούσιες και ποιητικές περιγραφές του, τις ευρηματικές παρομοιώσεις του, τα καθαρά και πολυεπίπεδα νοήματά του… & β) Την περιήγηση των ηρώων στους διαδρόμους του Κοιμητηρίου των Λησμονημένων Βιβλίων!
“Κάθε βιβλίο, κάθε τόμος που βλέπεις έχει ψυχή. Την ψυχή εκείνου που το έγραψε και τις ψυχές αυτών που το διάβασαν, έζησαν κι ονειρεύτηκαν μαζί του”.
